بیسکویت مویز

 

بچه که بودم، مامانی خانم همیشه میگفت: "مویز بخور چون خوردن مویز هوش رو زیاد میکنه". ولی من زیاد با مویز حال نمیکردم چون هسته های درشتی داشت و موقع جویدن تلخش میکرد. مامانی خانم میگفت: "خوردن هسته مویز برای روده مفیده."

اون موقع که من بچه بودم، دهه شصت، مویزها درشت بودند با هسته هایی درشت تر و یک عالمه چوب و سنگ و آشغال! دو نفری، دو تا سینی بزرگ لعابی با طرح گل و مرغ دست میگرفتیم و یک عالمه مویز میریختیم توی سینی ها و میرفتیم توی ایوان مینشستیم و شروع میکردیم به پاک کردن مویزها. و البته مامانی خانم در حین کار یک عالمه صلوات میفرستاد و هر صدتایی یک بار فوت میکرد رو مویزها!

موقع امتحانات که میشد، به تعداد مشخصی (که الان اصلا اون تعداد مشخص یادم نیست) مویز میشمرد و میریخت توی کاسه و میگفت بخور تا باهوش شی و امتحانهات رو بیست بگیری! الان که بهش فکر میکنم خنده ام میگیره!

امروزه دیگه دنیا اینقدر پیشرفت کرده که مویزها هم بدون هسته شدند!

یادمه اولین باری که با مویز بدون هسته آشنا شدم، خیلی سال پیش تو مشهد بود. جلوی مغازه روی کاغذ بزرگ نوشته شده بود مویز بدون هسته. با خودم گفتم "جا الخالق!" رفتم تو مغازه و یه مقدار خریدم و از اون تاریخ تا به امروز دیگه هرگز مویز با هسته نخریدم! آخه میدونید که، باهاش حال نمیکنم. حتی اگه برای روده مفید باشه! والا! کی به کیه؟! فعلا اون خاصیت اولش رو داشته باشیم، خاصیت دومش باشه واسه زمانی که به مرحله خاصی از عرفان رسیدیم!

  

کره 112 گرم

شکر دو سوم لیوان

تخم مرغ 1 عدد

وانیل 1 ق چ

بیکینگ پودر 1 ق چ

نشاسته ذرت 1 ق چ

آرد یک و یک چهارم لیوان

مویز یک دوم لیوان

و قدری بیشتر برای تزئین

عنایت داشته باشید که تمامی مواد باید هم دما با محیط باشند.

مثلا در تصویر دارید کره رو مشاهده میکنید که کاملا نرم هست.

فر رو روشن کرده و روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

 

کره و شکر رو به خوبی با همزن هم میزنیم.

شکر باید ریز دانه باشه تا راحت تر با کره مخلوط شه.

همینطور که در تصویر پدال همزن برقی رو در دستان مهدی مشاهده میکنید، مخلوط کره و شکر باید اینقدر هم زده بشه تا حجیم بشه و رنگش روشن بشه.

در این مرحله، خوب هم زده شدن کره و شکر اهمیت زیادی در کیفیت نهایی بیسکویت داره.  

 

تخم مرغ و وانیل و بیکینگ پودر و پودر نشاسته ذرت رو اضافه میکنیم.

 

مجددا به خوبی با همزن مخلوطش میکنیم.

اگر همه مواد هم دما با محیط باشند اینی که در تصویر مشاهده میکنید رخ میده یعنی یک کرم یکدستی حاصل میشه. اما اگر مثلا تخم مرغ سردتر باشه، احتمالا مایه شما اصطلاحا میبره. که اصلا مهم نیست. دستپاچه نشید. فقط برید مرحله بعد.

 

حالا آرد رو اضافه میکنیم و مجددا با همزن به خوبی مخلوطش میکنیم.

 

این مویزی که مشاهده میکنید رو من چند سالی هست که کشفش کردم. عاشقشم! وقتی هر دونه مویز رو میشکافی، وسطش دقیقا بافت مارمالادی داره! شوخی نمیکنم! انگار داری مارمالاد میخوری!

اگه یادم موند یه بار واسه تون ازش فیلم میگیرم تو اینستگرم استوری میذارم که ببینید منظورم چیه.

البته قیمتش یه مقدار گرونتره که خب منطقی هم هست ولی به نظرم ارزشش رو داره چون کیفیتش خیلی خاصه.

نصف لیوان مویز بدون هسته رو میریزیم توی مایه بیسکویت. البته اگر خیلی عاشق مویز هستید میتونید هم بیشتر بریزید مشکلی پیش نمیاد.

 

به خوبی مخلوط کرده و با استفاده از قاشق بستنی زنی (یا اگر در دسترس ندارید یک قاشق غذاخوری) از مایه برداشته و دو اسکوپ روی یک سینی قرار داده و درون فر میذاریم.

 

روی سینی کاغذ روغنی میندازیم.

نیازی به چرب کردن کاغذ نیست.

اگر دوست داشتید روی هر کوکی رو با چند دونه مویز تزئین کنید تا خوشگلتر شه.

 

مدت زمان پخت برای این بیسکویت ها 15 دقیقه هست.

کوکی ها درون فر ابتدا وا میرن و پهن میشن بعد شروع میکنن به پف کردن.

شما دو کوکی برای تست درون فر گذاشتید. اگر از قیافه اش راضی بودید که خیلی هم خوب. سینی بعدی رو پر میکنید و به همین ترتیب همه کوکی ها رو میپزید.

ولی چون کیفیت آردهای موجود در بازار استاندارد خاصی نداره. ممکنه کوکی تون خیلی وا بره و نازک و بد ریخت بشه. که در اون صورت میتونید یک چهارم لیوان آرد اضافه کرده و مخلوط کرده و بعد مجددا دو کوکی تست کنید. وقتی قلق آرده دستتون اومد دیگه از این به بعد با همون آرد میدونید که باید چقدر استفاده کنید. اگر هم دفعه بعد مارک آرد رو عوض کردید که باز روز از نو روزی از نو!

 

چون این کوکی ها درون فر افزایش سایز خواهند داشت، بایستی با فاصله زیاد از هم توی سینی بذارید و بعد بپزیدش.

مدت زمان پخت 15 دقیقه برای فر استاندارد هست. ولی هر کسی قلق فر خودش رو بهتر میدونه. توصیه میکنم کنار فر باشید و مرتب کوکی ها رو چک کنید.

اگر دما مناسب باشه و در تمامی نقاط فر دما 180 درجه باشه، کوکی ها به طور یکسانی پهن شده و سپس پف میکنند. کمک زیادی میشه اگر یک دماسنج فر داشته باشید. در این خصوص در یک پست جداگانه قبلا مفصل توضیح دادم که میتونید مطالعه کنید.

کوکی ها زمانی آماده هستند که دورشون طلایی رنگ بشه. پس به زمان توجه نکنید و کنار فر باشید و وقتی از رنگ کوکی ها راضی بودید، از فر خارجشون کنید.

 

این بیسکویت ها وقتی از فر خارج میشن هنوز کاملا نرم هستند. صبر کنید وقتی سرد شد از روی سینی برداشته و درون ظرف در بسته نگهداری کنید. تا سه روز خارج از یخچال و بیشتر درون یخچال.

با این میزان شما حدودا 14 عدد بیسکویت خواهید داشت.

بیسکویت ها وقتی تازه هستند، کاوری ترد دارند و درونشون نرم هست.

به مرور زمان، رطوبت هوا رو جذب میکنند و دیگه ترد نخواهند بود اما باز هم فوق العاده خوشمزه هستند.

نسبت آرد این رسپی کم هست و باعث میشه طعمی بینابین کیک و کوکی داشته باشه. و اصلا همین مورد هست که این کوکی رو متمایز میکنه.

شما میتونید مویز رو با سایز میوه های خشک جایگزین کنید.

اما بدانید و آگاه باشید که خوردن مویز در شب امتحان باعث میشه امتحانتون رو بیست بگیرید!

حالا چه خودش، چه بیسکویتش!!!

خوش باشید.