ترافل شکلاتی با مغز آلبالو

اصلا کسی هم هست که ندونه من دیوانه شکلاتم؟ اینقدر این موضوع رو جار زدم که کسی باقی نمونده که ندونه من معتاد خراب شکلات تشریف دارم. اونم فقط با دوز بالا. بالای 85 درصد خلوص. اصل جنس.

حالا قطعا تعجبی نخواهد داشت که بگم جفت بچه هام هم این موضوع رو از من به ارٍث بردن طفلکیها. متاسفانه یک نارسایی ژنتیکی هست که از مادرشون بهشون منتقل شده! به همین دلیل و واسه اینکه به سرنوشت مامانشون دچار نشن، من به ندرت شکلات میخرم که چیزی تو خونه نداشته باشیم که وسوسه مون کنه. لذا لیانا دست به دامن باباییش میشه و مرتب صداش از اتاق آقای شوهر به گوش میرسه که میگه: "بابایی شتلاق میخوام"

خیلی وقت بود شیرینی شکلاتی واسه بچه ها درست نکرده بودم و دیگه وقتش بود با یه ترافل شکلاتی با مغز میوه خوشحالشون کنم. ببخشید، منظورم "ترافل شتلاقی" بود. آخه قرار گذاشته بودیم زین پس به جای واژه بیگانه و نا مانوس شکلات، بگوییم شتلاق!

خامه 100 گرم

شکلات 200 گرم

آلبالو 14 تا 16 عدد

پودر کاکائو یا ترافل رنگی برای تزئین

درست کردن ترافل شتلاقی کار خیلی راحتیه. خامه رو توی ظرف ریخته و روی حرارت اجاق و یا توی مایکروفر گرمش میکنیم. در حدی که چند حباب کوچک در حاشیه اش دیده بشه . اجازه ندید خامه بجوشه.

برای شتلاق هم میتونید از شتلاق با هر درصدی که دوست دارید استفاده کنید. اما من مصرف شتلاق تلخ با درصد خلوص بالا رو توصیه میکنم. چون مفید تره. البته فقط در صورتی که طعم تلخش آزارتون نده.

شتلاق رو خرد کرده و درون کاسه حاوی خامه داغ میریزیم.

با قاشق شتلاق ها رو درون خامه فرو میبریم اما هم نمیزنیم.

بعد از 5 دقیقه شروع میکنیم به هم زدن.

حرارت موجود در خامه باعث میشه که شتلاق به آرامی ذوب بشه. و حالا با هم زدن، این دو ماده به خوبی با هم ترکیب خواهند شد.

فرآیند تهیه اش دقیقا مثل گنش هست.

یعنی الان شما عملا یک گنش شتلاقی دارید.

کاسه رو درون یخچال قرار داده و هر ده دقیقه یکبار از یخچال خارج کرده و همش میزنیم.

اینکار رو ادامه میدیم تا زمانی که سفتیش به اندازه ای باشه که مثل یک خمیر بشه بهش فرم داد.

حالا کاسه رو از یخچال خارج کرده و یک مقدار از خمیر شتلاقی رو برداشته و به کمک انگشتان پهنش میکنیم.

یک دونه آلبالوی هسته گرفته شده درونش قرار میدیم.

اگر فصل آلبالو نیست میتونید از آلبالوی فریز شده استفاده کنید. یا کمپوت آلبالو یا مربای آلبالو.

خمیر رو دور آلبالو میپیچیم و کف دست قلش میدیم تا توپک شتلاقی مون شکل بگیره.

میتونیم ترافل رو همینطوری ساده سرو کنیم و یا اینکه درون شکلات مذاب و یا پودر کاکائو و یا ترافل های خیلی ریز رنگی بغلتونیم.

در خانه ما از ابتدا تا انتهای کار رو بچه ها انجام میدن.

هم خیلی ساده است هم اینکه این دوتا وروجک از سوختن نمیترستند! هرچی هم بگی "این داغه میسوزی مامان"، کسی ترتیب اثر نمیده!

تا من میخوام کاری انجام بدم، لیانا چهار زانو بغل دستم نشسته! مدرک جرم اون پایین تصویر سمت راست مشاهده میشود!

بعد یه وقت تصور نکنید مهدی بزرگ شده و دیگه از سرش افتاده. نه! این پسر از همون نوزادی تا الان همراه همیشگی مامانش بوده و هست.

فقط الان زحمت من واسه مدیریت و کنترلشون -که کار به گیس و گیس کشی و خون و خون ریزی نکشه- خیلی بیشتر شده! اعصاب پولادین میخواد. خوبیش به اینه که من هشت سال تجربه کاری دارم و به راحتی میتونم آروم نگهشون دارم! البته در تمام مدت بهشون چسبیدم که یه وقت بلایی به سر خودشون نیارند. یکی از دلایلی که همیشه فیلمها و عکسها رو کلوزآپ میگیرم همینه. نمیتونم ریسک کنم و به خاطر داشتن فیلم از نمای دور واسه خودم شر بسازم!

یعنی کافیه ازشون فاصله بگیرم، قطعا باید چند ساعت درگیر تمیز کردن موادی که ریختن کف خونه و پاشیدن به در و دیوار باشم. 

ترافل بهترین حالت سروش اینه که همدما با محیط سرو بشه.

پس ترافل ها رو در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کرده اما برای سرو، از چند دقیقا قبل بیرونش بیارید تا به دمای محیط برسه.

تعداد ترافل ها بستگی به خودتون داره و اینکه دوست داشته باشید ترافلها درشت باشن یا کوچک. میتونید 10 تا و یا 16 تا درست کنید.

من ترافل ها رو کاملا تلخ و غلتونده شده در پودر کاکائوی تلخ دوست دارم.

اما برای بچه ها ترکیبی از شکلات تلخ و شکلات شیری کار میکنم و همچنین توی ترافل رنگی میغلتونم که به قول مهدی "قرچ قرچ" و به قول لیانا "قرش قرش" کنه!

آلبالو با شکلات سازگاری خیلی خوبی داره و ترکیب طعمی جالبی رو ایجاد میکنه. ترکیبی از مزه های تلخ و ترش و شیرین. کافیه یه ذره "نمک دریای درشت دانه" توی پودر کاکائو بپاشید و اونوقت ترکیبی از هر چهار مزه شیرین و شور و ترش و تلخ رو همزمان خواهید داشت. هیجان انگیره نه؟

امتحانش کنید. دسر فوق العاده ساده ایه که کمبود شکلات بدنتون رو جبران میکنه!!! ای وای چرا من دارم میگم شکلات؟ ببخشید منظورم شتلاق بود.