دسر هندوانه در کاسه شکلاتی

یعنی قراره هم آش رو بخوریم هم جاش رو. این کاسه های شکلاتی رو من 9 سال پیش آموزش دادم و میدونم که خیلی هاتون هم بارها و بارها درست کردید و لذت بردید. 

امسال میخوام به مناسبت شب یلدا کاسه های شکلاتی رو به شکل پوست هندونه درست کنم و توش رو هم با دسر ژله هندونه پر کنم. باشد که همگی حالش رو ببریم.

ایده کاسه های به شکل پوست هندونه رو من توی "پینترست" دیدم و به ذهنم رسید که با این ژله فوری که دو سال پیش خلق کردم پرش کنم. هنوزم بعد از دو سال معتقدم این دسر ژله فوری یکی از بهترین ایده هایی بوده که به ذهنم رسیده چون با دو تا وروجک کارم رو خوب راه میندازه. بگذریم. بهتره بریم سر اصل مطلب:

برای دسر ژله:

پودر ژله 1 بسته

آب دو سوم لیوان

بستنی وانیلی 2 لیوان

چیپس شکلات برای تزئین

برای کاسه های شکلاتی:

شکلات سبز کمرنگ 200 گرم

شکلات سبز پر رنگ 100 گرم

بادکنک کوچک 

اول از همه میریم سر وقت کاسه های شکلاتی یا همون پوست هندونه.

شما میتونید از شکلات سفید استفاده کنید و بعد با رنگ مخصوص شکلات که پایه اش روغنه یا رنگ پودری رنگش کنید. در هر حال نباید رنگ شما پایه اش آب باشه وگرنه شکلات درست رنگ نمیگیره و دونه دونه میشه.

میتونید هم کلا خیال خودتون رو راحت کنید و از ابتدا شکلات رنگی بخرید.

این گزینه دوم کار ما رو خیلی ساده میکنه ولی یه بدی داره. مشکل اینجاست که شکلات ها طعم دار هستند و احتمالا هر کسی طعمش رو نپسنده. مثلا الان این شکلات میوه ای هایی که من گرفتم با دو طعم لیمو و نعناع هستند. لیمو برای سبز روشن و نعناع برای سبز تیره.  دیگه خودتون تا ته داستان رو بخونید. بله! هر دو شکلات طعم تندی دارند. باز اگر طالبی گیرتون بیاد بهتره.

ولی در کل رنگ کردن شکلات سفید گزینه مناسب تریه.

آهان اینم بگم: این شکلات های میوه ای چون شکلات واقعی نیستند؛ مشکل تمپر کردن رو ندارند. چون شکلات واقعی باید حتما به خوبی تمپر بشه تا در دمای محیط سفت و جامد باقی بمونه اما این شکلات های میوه ای رو همین که ذوبش کنی دیگه کار تمومه و ذاتا طوری هست که در دمای محیط جامد و سفت باقی خواهد موند.

دیگه تصمیمش با خودتون.

این اندازه هایی که بهتون دادم حدودا برای دو سه تا کاسه مناسب هست. یعنی بستگی به سایز بادکنک های شما داره.

شکلات رو بیشتر در نظر میگیریم که کاسه هامون نازک نشن. بعد میتونیم شکلات رو برای استفاده های بعدی مجددا ذخیره کنیم. در هر حال شکلات اگر بیشتر باشه بهتر از اینه که کمتر باشه! (این جمله رو باید با طلا نوشت!)

بادکنک کوچولو بخرید. هرچی کوچیک تر بهتر. چون کاسه هاتون نقلی و فانتزی خواهند بود. سایز بادکنک در تصویر مشخصه یعنی اندازه انگشت یک دختر بچه دو ساله!

اگر بچه کوچیک تو خونه دارید ضریب اطمینان رو بالا برده و چند تا بادکنک اضافی بخرید.

در تصویر مشاهده میکنید که لیانا با چه سرعتی خودش رو به بادکنک ها رسونده و داره بادکنک کش میره!

بادکنک ها رو شسته و خشک کرده و باد میکنیم. البته میدیم شوهرمون بادشون کنه چون خودمون نفسمون واسه زنده موندن هم به زور بالا میاد! (من موقع تولد لیانا دچار مشکل تنفسی شدم و بعد از دو سال هنوزم به حالت نرمال برنگشتم. زندگی مجال باد کردن بادکنک رو ازم گرفته! واقعا سخت و پیچیده است!)

باز مشاهده میکنید که درجا بادکنک ها به سرقت میرن!

بعد دو نفری سر بادکنک ها دعواشون میشه!

بعد شروع میکنن به جیغ کشیدن!

بعد گریه میکنن! دریغ از یک قطره اشک!

میگم:"مامان جان، من 6 تا بادکنک خریدم. دو تا برای مهدی دو تا برای لیانا دو تا هم برای مامانی. الان مشکلتون چیه؟!"

مجددا شروع میکنن به جیغ کشیدن!

این زندگی منه!

شکلات ها رو در دو کاسه جداگانه ذوب میکنیم.

و صد البته که مهدی هزار بار تکرار کرده که: "مامان بده من شکلات ها رو ذوب کنم."

شکلات ها رو که ذوب کردیم؛ یکیش رو توی یه کاسه با سایز مناسب میریزیم.

دومی رو توی یه قیف قنادی میریزیم و سر قیف رو قیچی میکنیم.

و نیازی به توضیح نیست که اینا رو مجبوریم دو نفری با همکاری پسرمون انجام بدیم.

حالا میدیم پسرمون شکلات تیره رنگ رو به صورت زیگ زاگ روی شکلات روشن کار کنه.

لطفا به سایز بادکنک و سایز کاسه دقت کنید.

باز تاکید میکنم که بادکنک هرچی کوچک تر باشه بهتره. و تلاش کنید اندازه یه گریپ فروت یا کمی بزرگ تر بادش کنید. اما خیلی بزرگ نباشه. چون قراره با دسر ژله پر بشه و اگر خیلی بزرگ باشه کمتر کسی میتونه دسر رو تا ته بخوره و حیفه.

سایز کاسه هم باید اندکی از سایز بادکنک باد شده، بزرگ تر باشه.

پیشاپیش عذرخواهی من رو بابت ناخن ها بلند حسنی پذیرا باشید!

بادکنک رو توی کاسه فرو میبریم و دستمون رو دو ثانیه ثابت نگه میداریم و بعد بادکنک رو از توی شکلات بیرون میاریم. مطابق تصویر.

اجازه میدیم شکلات اضافیش بچکه توی کاسه. بعد بادکنک رو روی یک قطعه کاغذ روغنی قرار میدیم.

به همین سادگی میتونیم کاسه های شکلاتی مون رو درست کنیم.

فقط هر بار باید شکلات تیره رنگ رو زیگ زاگی روی شکلات روشن کار کنیم و بعد بادکنک رو فرو ببریم توش 

اگر از شکلات سفید استفاده کرده بودید که چون تمپر شده همونجا سفت میشه. وگرنه میتونید بذاریدش توی یخچال. البته چون من از شکلات میوه ای استفاده کردم که شکلات واقعی نیست؛ گذاشتم توی فریزر و دو سه دقیقه بعد آماده بود.

با استفاده از یک خلال دندون یک قسمت نزدیک به دهانه بادکنک رو سوراخ میکنیم. این قسمت از بادکنک ضخیم تره و فرو بردن خلال دندون باعث ترکیدن بادکنک نخواهد شد.

من 9 سال پیش هم توضیح داده بودم که نباید بادکنک رو بترکونیم و فقط باید سوراخش کنیم تا کم کم بادش خالی بشه و خودش از کاسه شکلاتی جدا شه. یا اینکه برای سرعت بخشیدن به کار خلال دندون رو توی بادکنک تکون بدیم که به سرعت بادش خالی شه و از شکلات جدا شه.

در بالای تصویر برای توضیح بیشتر بهتون نشون دادم که اگر بادکنک بترکه چطور به شکلات میچسبه و براتون دردسر ایجاد میکنه. البته بازم جدا میشه  ولی کمی وقتگیر هست.

پس تلاش کنید که سوراخش کنید طوری که نترکه.

و بدینسان کاسه های شکلاتی ما یا همون پوست هندونه ها آماده پر شدن هستند!

حالا که خیالمون از کاسه ها راحت شد؛ دسر رو آماده میکنیم.

من در پستی که این دسر ژله فوری رو آموزش دادم، چندین بار تاکید کردم که این دسر از تولید به مصرف هست و باید سرعت عمل بسیار زیادی داشته باشید چون دسر درجا میبنده و سفت میشه. لطفا حتما اون پست رو مجددا مطالعه کنید.

خیلی سریع مجددا توضیح میدم:

پودر ژله و آب رو مخلوط کرده و روی حرارت قرار میدیم تا حل بشه.

بعد توی یک لیوان میریزیم و کنار میذاریم.

حالا بستنی رو که از قبل از یخچال خارج کرده بودیم و قدری نرم شده رو اندازه گیری کرده و به همراه ژله توی مخلوط کن یا بلندر یا غذاساز میریزیم.

(مهدی میخواست این پروژه رو خودش انجام بده پس برای خرید بستنی به فروشگاه رفته بود و چون بستنی کیلویی گیرش نیومده بود بستنی لیوانی خریده بود. واسه همینه که بستنی ای که توی تصویر مشاهده میکنید این شکلیه!)

دستگاه رو روشن میکنیم تا مایه یکنواختی حاصل بشه.

بعد درجا دسر رو توی پوست هندونه میریزیم.

لطفا این عکس و عکس قبلی رو با هم مقایسه کنید.

مشاهده میکنید که با چه سرعتی دسر در حال سفت شدن هست.

پس با سرعت برق و باد، دسر رو توی کاسه ها میریزیم و بعد جهت تکمیل کار، روش چند تا دونه چیپس شکلات گذاشته و هندونه رو تزئین میکنیم.

اینها چیپس های اشکی هستند که میتونید از فروشگاههای لوازم قنادی تهیه کنید. اگر گیرتون نیومد میتونید از چیپس شکلات معمولی استفاده کنید و یا اینکه خودتون با شکلات روی کاغذ روغنی چند تا دونه تخمه هندونه درست کرده و ازش استفاده کنید.

این قسمت از کار یعنی تزئین نهایی هندونه، برای مهدی از لذتبخش ترین قسمت هاش بود!

و صد البته خوردنش!

این تصویر رو بلافاصله از دسر گرفتم. همینطور که میبینید نیازی نیست دسر توی یخچال گذاشته بشه. ژله درجا میبنده و دسر فوری ما آماده است.

این دسر جون میده واسه موقعی که عجله دارید و از قبل هیچی برای مهمونهاتون تدارک ندیدید.

یا اینکه بچه کوچولویی دارید که "همین الان" ژله میخواد!

فقط حواستون باشه این دسر توی یخچال که باشه زیادی سفت میشه لذا بهتره همون موقع سرو بشه. 

اگر دل و حوصله درست کردن کاسه های شکلاتی یا همون پوست هندونه رو ندارید همون دسری که دو سال پیش توی لیوان درست کردم رو آماده کنید.

یک نکته هم در خصوص ژله هندونه بگم. من معمولا هر سال از یکی دو ماه قبل، پست های مربوط به یلدا رو برای سایت آماده میکنم. الان که دارم باهاتون صحبت میکنم چیزی تحت عنوان ژله هندونه تو شهر ما یافت می نشود! نمیدونم چرا ولی الان نیست. پس از هم اکنون به دنبال خریدن پودر ژله هندونه تمام شهرتون رو زیر و رو کنید و اگر هم گیرتون نیومد زیاد به خودتون استرس وارد نکرده و چشم هاتون رو ببندید و یه ژله توت فرنگی بخرید و بعدا هم به روی خودتون نیارید که هندونه نبوده! به احتمال زیاد کسی هم متوجه نمیشه. اگر هم متوجه شدند بهشون قول بدید که برای سال آینده از الان پودر ژله هندونه میخرید و توی خونه انبار میکنید!!!

من هر موقع این پوست هندونه رو میبینم یاد توپ پلاستیکی های دهه 60 می افتم. سبز رنگش دقیقا این رنگی بود! ولی ولش کن؛ واسه ما ها که نوستالژی داره واسه بچه های کوچولو هم که اصلا مفهوم نداره چون دهه شصت رو تجربه نکردند! واقعیتش اینه که حوصله نداشتم شکلات سفید بگیرم و رنگش کنم. بی خیال. توپ پلاستیکی یا پوست هندونه ... مهم اون فاکتور "ثیتر" هست. ترجمه اش چی میشه؟ بذارید ببینم ... یه چیزی تو این مایه ها: امروزه چیزی که تو دنیا مده و کلاس خاصی داره اینه که شما موقع سرو غذا یا دسر، به مشتری یا میهمان تون یه حس متفاوت بدید. یه شو. یه صحنه نمایش. ترجمه اش یه همیچین چیزی میشه.

حالا تصور کنید که شب یلدا هست. شما شکلات رو ذوب کرده و آماده توی چند کاسه ریختید و بادکنک ها رو باد کردید و بستنی و ژله رو هم آماده کنار گذاشتید. به میهمانان نشون میدید که چطور پوست هندونه رو درست کنند. میذاریدشون توی فریزر و 5 دقیقه بعد دسر رو آماده میکنید و سریع توی کاسه ها ریخته و سرو میکنید. تجربه خاطره انگیزی برای میهمانان تون خواهد بود. البته اگر "فودی" باشند؛ یعنی ذوق این جور کارها رو داشته باشند و عاشق تجربه طعم های جدید و متفاوت. 

مهدی واسه این مورد تخصص خاصی داره! یه "شومن" هست واسه خودش. آنچنان با هیجان و آب و تاب همه چیز رو توضیح میده که شما رو هم سر ذوق میاره. خلاصه ما تو این زمینه تو خونه کمبود نداریم. مهدی کنترل کار رو در دست میگیره! 

از الان تمرین کنید و تصاویرتون رو با هشتگ #یلدادسرهندوانه به اشتراک بذارید تا همه ازتون ایده بگیرند.

کپی برداری از مطلب مجاز نمیباشد. لطفا به همین صفحه لینک دهید. متشکرم

براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد