پین ویل گوشت

من هنوزم درگیر معضل نام گذاری هستم. نمیدونم چطوری اسامی غذاها رو بچه پسند انتخاب کنم که براشون اشتها برانگیز تر باشه. مثلا توش موندم که اسم پین ویل رو حلزون بذارم یا فرفره؟! یعنی بگم پین ویل گوشت یا حلزون گوشت یا فرفره گوشت؟! بازه مشکلات زندگی من خیلی خیلی بزرگ و عمیق و وسیع شده!

گوشت چرخ کرده 180 گرم

روغن زیتون 1 ق غ

پودر سیر ربع ق چ

پودر زنجبیل ربع ق چ

زردچوبه ربع ق چ

رب گوجه فرنگی 1 ق غ

فلفل دلمه ای 1 عدد

پیازچه 1 شاخه

جعفری خرد شده 1 ق غ

نمک و فلفل

خمیر فیلو

گوشت رو دورن روغن ریخته، ادویه ها رو اضافه کرده و یک دقیقه با شعله بلند اجاق تفت میدیم.

فلفل دلمه ای رو ریز خورد کرده و اضافه میکنیم.

رب گوجه فرنگی رو اضافه کرده و دو دقیقه با شعله متوسط تفت میدیم. من از رب خانگی استفاده کردم.

پیازچه و جعفری خورد شده رو هم اضافه میکنیم.

یک دقیقه دیگه تفت داده و از روی حرارت برمیداریم.

البته زمان پخت همیشه بستگی به جنس تابه هم داره ولی خب حدودا همینقدره.

فر رو روشن کرده و روی 190 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

میتونید مطابق دستور خمیر رو خودتون در خانه درست کنید.

اگر هم حوصله اش رو ندارید، خمیر فیلوی آماده رو از بازار تهیه کنید. عملا خمیر فیلویی که الان تو بازاره همون کیفیت رو داره. بعضا حتی پایین تر!

نمیدونم حکمتش چیه که یک محصول از یک برند ایرانی باید هر بار یک کیفیت متفاوت داشته باشه؟! اون سیگار ها و این پین ویل ها هر دو با یک مارک فیلوی ایرانی اما از دو بسته متفاوت درست شدند. اما ضخامت خمیر فیلو در این دو بسته فرقش از زمین تا آسمونه! آخه چرا؟ چراااااااا؟ 

خمیر بی کیفیت، منجر به غذای بی کیفیت میشه. من از برند های مختلف بارها و بارها خریداری کردم و فقط دفعات انگشت شماری بوده که راضی بودم. الان در این تصویر دارید به خوبی مشاهده میکنید که این خمیر یه خمیر فیلو نیست بلکه یه خمیر سمبوسه است. یعنی تا این حد ضخامتش زیاده! من رسما از همین تریبون درخواست میکنم که لطفا محصولات با کیفت درست کنید تا مجبور نباشیم از برند های خارجی استفاده کنیم. مرسی که ترتیب اثر میدید.

من اگه بچه ها دست و بالم رو نبسته باشن قطعا خودم خمیر رو درست میکنم که کیفیت غذاهام پایین نیاد. بگذریم.

یک ورقه فیلوی مستطیل شکل باریک و بلند رو روی تخته کار قرار بدید و با برس روش رو چرب کنید.

قسمت ابتدایی خمیر که مایه گوشت روش قرار میگیره نیازی به چرب شدن نداره.
البته من به دلیل اینکه میخواستم عکس واضح بیافته تخته کار رو نود درجه چرخوندم.

میتونید از روغن زیتون برای چرب کردنش استفاده کنید ولی این که در تصویر میبینید روغن خانگی هست که طرز تهیه اش رو میتونید مطالعه  بفرمایید.

روی ضلع بلند تر مستطیل مقدار کمی از مایه گوشت قرار میدیم. زیاد نباشه چون رول کردنش سخت میشه.

حالا دو دستی محکم رول کنید. البته توجه داشه باشید که من تخته کار رو برای عکاسی نود درجه چرخوندم ها.

حالا دو دستی شروع میکنیم به پیچوندن حلزون. یا فرفره. یا نمی دونم اسمش رو چی بذارم.

تا انتها میپیچونیمش تا شکل یه گل بشه. یا حلزون. یا فرفره.

برای سهولت کار حلزون ها رو درون قالب کاپ کیک قرار میدیم.

با این میزان حدودا 9 تا پین ویل خواهیم داشت. روشون رو با برس چرب میکنیم.

و به مدت 30 دقیقه درون فر قرار میدیم.

خمیر کاملا ترد و کرانچی خواهد شد. روش قدری برشته میشه و تغییر رنگ میده اما این زیرشه که طلایی رنگ میشه و الان اینی که در تصاویر میبینید زیرشونه. شما هم پشت و رو توی ظرف بچینیدشون که خوشگل تر به نظر برسند.

لیانا، همراه همیشگی مامانش؛ هم در تمامی مراحل مامانی رو همراهی کرده تا آخرین مرحله که آخرین عکس باشه. 

آشپزی با اعمال شاقه! 

این دو تا بچه اصلا نمیتونن بشینن با اسباب بازی بازی کنن. اسباب بازی های مامانشون جذاب تره!

نمیدونم قضیه لیانا با کچاپ چیه؟

من از طرفداران کچاپ نبوده و نیستم.

آقای شوهر علاقه چندانی به کچاپ نداره.

مهدی در حد یک بچه نرمال به کچاپ علاقه نشون میده.

اما نوبت به لیانا که میرسه... کار به عشق و عاشقی میکشه!

من همیشه میگم لیانا با کچاپش غذا میخوره؛ نه با غذاش کچاپ!

مشکل در حدیه که مهدی یواشکی طوری که لیانا نبینه از کچاپ استفاده میکنه.

من در اینجا هدفم صرفا عکاسی بوده و اصلا قصد نداشتم به کسی کچاپ تعارف کنم.

اما تو این صحنه جنایت، شما لیانا رو در حال شروع ارتکاب جرم رویت میکنید. در صحنه بعد لیانا مشتش رو کامل در کچاپ فرو میبره و در صحنه نهایی نشسته و داره مشتش رو میلیسه. از این صحنه ها جهت حفظ آبرو هیچ عکسی در دست نداریم!

براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد