ما تو دنیا چند تا "سوپر
فود" داریم که به عنوان ابر قهرمان در غذاها به حساب میان. یعنی با خوردن
اونها کلی فایده رو یکجا به بدنمون میرسونیم. چند سالی هست که دانه چیا به این لیست
اضافه شده. این دانه یه ماده غذایی بسیار قدیمی هست که ازتک ها به عنوان ماده انرژی
زا که تا مدت طولانی سیر نگهشون میداشته استفاده میکردند. حالا در دنیای مدرن،
همین دانه ها در منوی روزانه افراد برای داشتن "رژیم غذایی سالم"
گنجونده میشه.
من از همون موقع کنجکاو بودم
که ببینم طعم و مزه اش چطوریه و از پریس جون خواستم که از دبی برام بفرسته ولی چون
اون موقع تو دبی هم پیدا نمیشد از آمریکا برام سفارش داد. الان ولی تقریبا توی بازار
همه کشور ها یافت میشه از جمله ایران. من قبل از آماده کردن این پست یه سرچ سریع
انجام دادم و دیدم اینترنتی قابل خرید هست. خب البته هنوز یه کالای لوکس هست با یه
قیمت لوکس تر (!) ولی مهم اینه که قابل تهیه است.
دانه چیا chia seeds
سرشار هست از امگا 3 و آنتی اکسیدان و فیبر و پروتئین و کلسیوم و منیزیوم و منگنز
و فسفر و روی و آهن و تیامین و نیاسین و ویتامین A و B و E و D و ...
همه اینها باعث میشه که
خوردن دانه های چیا فواید بسیار زیادی برای بدن ما داشته باشند. از جمله:
کمک به داشتن پوستی عالی،
جوان و شاداب. یعنی حتی اثرات افزایش سن روی پوست رو کاهش میده. (که این برای
بانوان خیلی چیز مهمیه!)
بهبود سیستم هضم و جذب غذا.
تنظیم کلسترول و کاهش فشار خون. کاهش قند خون و کنترل بیماری دیابت. تقویت استخوان
ها و دندان ها از بین بردن بوی بد دهان. افزایش انرژی و سوخت و ساز بدن. ساختن
ماهیچه و کمک به کاهش وزن (که بازم برای بانوان خیلی مهمه!)
مقاله های زیادی در مورد
خواص و فواید چیا وجود داره من خیلی خیلی خلاصه در حدی که حوصله تون رو سر نبرده
باشم بهش اشاره کردم. اگر مایلید بیشتر در موردش بدونید کافیه یه سرچ کوچیک روش
انجام بدید.
ظاهر دانه چیا رو مشاهده
میکنید. این دانه ها زمانی که در مایعات ریخته میشند؛ یه لعاب دورشون ایجاد میشه.
دقیقا مثل تخم شربتی و تخم ریحان و مرمرشک و اسفرزه و ... خلاصه از این نوع دانه های "لعاب انداز" ما زیاد تو ایران داریم و توی همه عطاری ها به وفور یافت میشود.
منتها
دانه چیا خیر.
متاسفانه متاسفانه متاسفانه
(برای تاکید یه متاسفانه دیگه هم بهش اضافه میکنم) در ایران به اشتباه، همه این
خواصی که برای تخم چیا گفتم به تخم شربتی نسبت داده میشه. شروعش هم از اینترنت
بود. چند سال پیش که درست کردن "پودینگ چیا" یک دفعه و یهویی، در دنیای
وبلاگ نویسی یا همون "فود بلاگینگ" مد شد؛ من متوجه شدم که برخی از سایتهای فارسی
زبان که معمولا از یک عکس خارجی با یک رسپی داخلی ( و بازم متاسفانه متاسفانه
جعلی) در سایتشون استفاده میکنند؛ این رسپی ها رو دستکاری کرده و به جای تخم چیا
نوشته میشد تخم شربتی. تعداد این سایتها انگشت شمار بود و من هیچوقت تصور نمیکردم
کار به این سرعت به جای باریک کشیده بشه. اما شد. حالا این فاجعه ای که دارم ازش
حرف میزنم چی هست؟
فاجعه اینجاست که الان اگر
شما تشریف ببرید توی یک عطاری یا ادویه فروشی، متاسفانه متاسفانه فروشنده تمامی
خواص چیا رو واسه شما شرح میده و میگه تخم شربتی دارای این فواید هست. من خودم
شخصا تعداد زیادی از عطاری ها رو عمدا برای این موضوع تست کردم. و متاسف شدم از
اینکه امروزه دیگه "شبکه های اجتماعی" شدند مرجع علمی در کشور ما. یعنی
دیگه حتی {برخی} عطاری ها هم به کتاب های قطور قدیمی ایرانی رجوع نمیکنند. و این خیلی
خطرناک هست. چون در زمان حاضر در ایران، ما از مردم عادی توقع مطالعه کردن در خصوص
گیاهان دارویی رو نداریم و اصلا نمیتونیم داشته باشیم اما حداقل تصورمون این هست
که این موضوع در مورد عطاری ها متفاوت باشه. قطعا هم اطلاعات فروشنده ها از
داروهای گیاهی ایرانی زیاد هست. اما توی این یک مورد بخصوص، متاسفانه وقتی شما یک
باور غلط رو در جامعه به میزان بسیار زیادی تکرار میکنی؛ تبدیل به
"باور" میشه. حالا درست یا غلط!
پس الان باور {اکثر} ایرانی ها این
هست که تخم شربتی سرشار از کلسیوم و آنتی اکسیدان و فیبر و پروتئینه!
شگفتا!
من در تصویر قبل، تخم شربتی
رو با تخم چیا براتون کنار هم قرار دادم که ببینید چقدر متفاوت هستند.
در این تصویر ولی من تخم
ریحان و تخم چیا رو با هم مقایسه کردم.
حالا نکته قابل توجه اینه که
آقا اصلا تخم شربتی نه تنها به صورت خشک، شبیه به دانه چیا نیست. بلکه خیس داده اش
هم شبیه به تخم چیا نیست. بلکه این تخم ریحان هست که وقتی خیس داده میشه دانه های
درشت و زیبایی داره. قطعا شما از بچگی تا الان بارها و بارها تخم شربتی درست
کردید. دانه های تخم شربتی بعد از خیس خوردن باز هم ریز هستند. اما اگر دقت کرده
باشید توی بازار دستگاههای دو قلویی هست که شربت خاکشیر و شربت تخم شربتی
میفروشند. اونا دونه های درشت و خوشگلی دارند. اون تخم ریحون هست. من به عمرم هیچوقت
تخم ریحون نخریده بودم و همیشه برای خواص خنکیش فقط تخم شربتی میخرم. پس برای
گرفتن این عکس و مقایسه اش رفتم و از مادر آقای شوهر که یه دستفروش به جای تخم
شربتی بهش تخم ریحون قالب کرده بود (آخه تفاوت قیمت دارند!) یک قاشق تخم ریحون
گرفتم و در اینجا تفاوت ظاهریشون رو مشاهده میکنید. سمت راست چیا هست و سمت چپ تخم
ریحان.
پس خلاصه مطلب اینکه:
تخم
شربتی چه خشک و چه خیس شباهتی به چیا ندارد.
مرمرشک در حالت خشک شباهت خوبی به
دانه چیا دارد اما در حالت خیس ندارد.
تخم ریحان در حالت خشک
شباهتی به چیا ندارد اما در حالت خیس شباهتی دارد. یا بهتر بگم "شباهتکی"
دارد.
از نظر خواص هم که کلا هیچی
دیگه!
اگر "سوپر فود"
میخواید باید قیمتش رو هم بپردازید! جوانسازی پوست و کاهش وزن و از این جور
موضوعات جذاب برای بانوان! و شاید هم آقایان؟! من چرا بیخود دارم به بانوان برچسب
میزنم؟ آقا اصلا جذاب برای انسانها.
الان درست شد!
خب حالا در مورد تهیه و مصرف
چیا توضیح میدم.
شیوه های فراوانی وجود داره.
از گرانولا گرفته تا بیسکویت و پنکیک و پودینگ و اسموذی و میلک شیک و مارمالاد و
...
خیلی هم ساده است.
یا آسیابش میکنیم که بشه از
خاصیت امگا سه درونش هم بهره برد. که در این صورت به راحتی این چیای آسیاب شده رو
توی همه رسپی های معمولی مون قاطی آرد میکنیم و یالا.
راه حل دومش برای آزاد کردن
خواصش اینه که ابتدا خیسش بدیم تا لعاب بندازه. بعد با هرچی عشقمون کشید مخلوطش
کنیم و بخوریمش.
من خودم برای خیس دادنش
مایعات فراوانی رو امتحان کردم اما به نظرم با شیر نارگیل از همه خوشمزه تر میشه.
البته این ذائقه منه. شما میتونید خودتون همه مایعات رو امتحان کنید.
برای تهیه شیر نارگیل هم اگر
که فصل نارگیل باشه؛ خودم از نارگیل، شیر نارگیل میگیرم.
اگر فصل نارگیل نباشه؛ یه
قوطی شیر نارگیل میخرم و تو چند وعده مصرفش میکنم.
ولی ساده ترین راهش اینه که
همیشه یه بسته آرد نارگیل توی یخچال دارم که از همون، شیر نارگیل درست میکنم.
من الان چهار سال هست که
میخوام یه پست معرفی آرد نارگیل بذارم و هی یادم میره. همین الان فرصت رو غنیمت
شمرده و این رو هم معرفی میکنم.
در این تصویر من تفاوت ظاهری
پودر نارگیل و آرد نارگیل رو بهتون نشون دادم.
خیلی واضحه. آرد نارگیل
دقیقا مثل آرد هست.
اما پودر نارگیل که به وفور
در ایران یافت میشه و من طرز تهیه پودر نارگیل خانگی رو هم آموزش دادم؛ دانه بندی
درشتی داره.
این آرد نارگیل دقیقا مثل
پودر شیر خشک هست. یعنی میریزیش توی آب و همش میزنی و یالا!
به ازای هر لیوان آب جوش، ما
یک یا دو قاشق غذاخوری آرد نارگیل میریزیم.
این که میگم یک یا دو، هم
برای اینه که بعضی ها (مثل خودم) ترجیح میدند که شیر نارگیل یه طعم ملایم داشته
باشه و برای همین کمتر آرد نارگیل میریزند.
خیلی خوب همش میزنیم.
صد البته که آرد نارگیل همه
جا گیر نمیاد. ولی تو شهر من اجناس خارجی زیاده پس میشه پیداش کرد. قیمتش هم
ارزونه.
البته قیمت یه قوطی شیر
نارگیل هم ارزونه و همه جا هم هست (باز تو شهر من البته) منتها وقتی یه قوطی شیر
نارگیل رو باز میکنی چند روز طول میکشه تا تمومش کنی. مخصوصا که من معمولا با آب خیلی
رقیش میکنم. ولی آرد نارگیل رو به اندازه مصرف همون روزت میتونی با آب مخلوط کنی و
شیر نارگیل درست کنی.
یه راه دیگه اش هم اینه که
وقتی یه قوطی شیر نارگیل رو باز میکنی... بریزی توی قالب های یخ و فریز کنی تا هر
موقع نیاز شد مصرف کنی.
در هر حال گزینه زیاد هست.
برای تهیه پودینگ چیا مواد
زیر رو مخلوط میکنیم.
شیر (و یا مایعات مورد علاقه)
یک لیوان
تخم چیا یک چهارم لیوان
مخلوط کرده و همش میزنیم.
به نظر خیلی رقیق میاد.
بعد از سی دقیقه تا 2 ساعت،
لعاب میندازه. مجددا همش میزنیم.
همین الانم قابل مصرفه منتها
پودینگی نیست.
پس روش رو میپوشونیم و میذاریمش
شب تا صبح توی یخچال بمونه.
مشاهده میکنید که کاملا
بافتی پودینگی پیدا کرده.
تفاوت دیگه چیا با تخم ریحان
هم همینه. شما تخم ریحان رو که توی آب میریزید به سرعت لعاب میندازه و درشت و خوشگل
میشه و همون شکلی باقی میمونه و آب بیشتری جذب نمیکنه. اما دانه چیا به مرور آب جذب میکنه و لعاب بیشتر و بیشتری میندازه.
اصلا جالبه بدونید که خاصیت
لاغریش هم همینه. یعنی حتی بعد از این که چیا رو میخوریم توی بدنمون به جذب آب و
حجیم شدن ادامه میده و برای مدت طولانی تری حس سیری داریم و حجم خوبی از معده رو
اشغال میکنه و هله و هوله نمیخوریم که چاق تر از اینی که هستیم بشیم!!!
اصلا راست کار خودتونه!
باور کن!
والا!
این پودینگ شیرین نیست. چون
چیا مثل تخم شربتی یه طعم خنثی داره و بو هم که اصلا نداره.
پس باید شیرینش کرد.
در این تصویر من پوره توت فرنگی
بهش اضافه کردم.
تو این تصویر من پودینگ چیا
با طعم "بلک فارست" درست کردم. یعنی پوره گیلاس و پودر کاکائو و کمی عسل
رو مخلوط کردم و با پودینگ چیا میکس کردم.
این یکی هم پودینگ کره بادام زمینی
و موز هست.
تنوع طعمی که میتونید درست
کنید بسیار زیاد هست.
و البته من خودم بیشترین
مصرفم از چیا توی هلیم جو هست. عاشقشم. میریزمش توی حلیم جو و یه بافت کرانچی هم
بهش میده.
این یکی هم کاکتل چیا با
میوه های استوایی هست. آنانس و پاپایا و انبه و گواوا و نارگیل سبز و چری. من پودینگ
چیا رو با میزان بیشتری شیر نارگیل رقیقش میکنم که کاکتل بشه.
این بود از داستان چیا.
مخلص کلام هم اینکه برای
داشتن یک دسر با ظاهری زیبا میتونید از تخم ریحان استفاده کنید ولی برای بهره بردن
از خواص جادوییش باید اصل جنس رو تهیه کنید!
تخم ریحان رو میتونید تو بعضی عطاری ها گیر بیارید و تخم چیا رو هم از اینترنت بخرید. البته جای معتبر باشه. یه وقت خدای نکرده تخم ریحان رو با قیمت گزافی به جای چیا بهتون قالب نکند؟! کما اینکه همین الانم به راحتی دارند به جای تخم شربتی میندازن به مردم و کلی کاسبن!
زندگی زیباست با چیا بی چیا!
خوش باشید!
کپی برداری از مطلب مجاز نمیباشد. لطفا به همین صفحه لینک دهید. متشکرم