یه رسپی توی اینترنت رایج
شده واسه بیسکویت نوتلایی که فقط با نوتلا و تخم مرغ و آرد درست میشه. یعنی فقط
همین سه تا ماده اولیه.
متاسفانه اندازه های رسپی بیسکویتهایی
تولید میکنند که باب طبع من نیستند.
و البته نه فقط بافت و طعم
بیسکویت؛ بلکه من ظاهرش رو هم نمیپسندم. لذا با سعی و خطا اندازه ها رو تغییر دادم
تا رسیدم به این بیسکویتهایی که مشاهده میفرمایید. کاملا ترک خورده و خوشگل. اصلا
قیافه اش آدم رو دعوت میکنه.
طعمش هم اینقدر عالی هست که
یک بچه بد خوراکی مثل مهدی رو معتاد به خودش بکنه! حالا من به این میگم موفقیت
مادرانه!
تا بحث بد خوراکی بازه اجازه
بدید تجربه خودم در مورد افراد بد خوراک خانواده رو خدمتتون عرض کنم. ازشون نام
نمیبرم جهت حفظ آبرو و فقط به طرح یک مثال از مهدی بسنده مینمایم:
خاطرتون هست که من زمستون
پارسال این بستنی نوتلایی رو درست کردم؟ و دقیقا یادمه زمستون بود چون لباسهای
گرمی که پوشیده بودم باعث شد که توی اون سرما عرق کنم و وقتی رسیدم خونه اون بستنی
رو خلق کنم. بگذریم هدفم اینه که بگم زمستون پارسال مهدی نوتلا دوست نداشت. من یه
شیوه برای تربیت ذائقه افراد خانواده دارم اونم اینه که اگر فردی از چیزی خوشش
نیومد من سریع بدون بحث از جلوش برش میدارم و بعد از مدتی مجددا همون ماده غذایی
رو به ذائقه اش معرفی میکنم. این شیوه همیشه جواب میده. من اصلا بحث نمیکنم و نه
تنها اصراری روی خوردنش ندارم اصلا کوچکترین جمله ای هم مطرح نمیکنم. فقط خیلی
استوار و قاطع معرفیش رو تکرار میکنم. در مورد سایرین (آدم بزرگهای بد خوراک) جواب
داده و در مورد مهدی هم مرتب داره جواب میده. مثلا من خیلی اصرار داشتم که مهدی از
همون ابتدا به خوردن شیر محلی عادت کنه. اینقدر با همین شیوه و با صبوری تلاش کردم
که بعد از مدتی بچه به اون کوچیکی عاشق شیر محلی شد که آدم بزرگهاش هنوز ادا میان
که "بوی گاو میده نمیخورم"!
خلاصه اش اینکه من دوست
داشتم مهدی نوتلا بخوره چند ماه تلاش کردم و بهار امسال مهدی نوتلایی شد. متاسفانه
اندکی بیشتر از توقع البته! در حد صبحانه و ناهار و شام! بچه ما این مدلیه!
جالبه بدونید نوتلای مامانش
رو هم به نوتلای بازاری ترجیح میده. یعنی تا زمانی که نوتلای دستساز خودم موجود
باشه طرف شیشه نوتلای بازاری نمیره. و بعید میبینم تعجب کنید اگر بگم خودش نوتلا
رو درست میکنه. در جریانید که مهدی تخصصش دخالت در امور مادرشه!
نوتلا 1 لیوان
تخم مرغ 1 عدد
وانیل 1 ق چ
آرد سه چهارم لیوان
تخم مرغ و نوتلا و وانیل رو
توی یه کاسه میریزیم.
و میدیم بچه مون هم بزنه!
برای تهیه نوتلا در خانه به
این پست مراجعه نمایید.
آرد رو اضافه کرده و اینقدر
هم میزنیم تا خمیری یکدست حاصل بشه.
یا اینکه چندین صلوات
میفرستیم تا بچه مون بالاخره هم زدنش تموم شه!
به همین سادگی خمیر بیسکویت
آماده است.
اینقدر ساده که هر انسانی در
هر سنی میتونه انجامش بده!
فر رو از ده دقیقه قبل روی
180 درجه سانتیگراد قرار میدیم و خمیر رو به ابعاد دلخواه روی کاغذ روغنی میچینیم.
من از اسکوپ کوچیک استفاده
کردم چون به استفاده از قاشق بستنی زنی عادت دارم. ولی اصلا ضرورت نداره یعنی
کافیه با یک قاشق معمولی از خمیر بردارید و کف دست گلوله کرده و توی سینی بچینید.
حتی برای اینکه یک اندازه بشن
میتونید از ابتدا خمیر رو به 18 قسمت مساوی تقسیم کنید. (کمتر یا بیشترش هم در
اختیار خودتونه)
کاغذ نیاز به چرب شدن نداره
و عمدا از کاغذ روغنی ایرانی استفاده کردم که ببینید که نمیچسبه.
مدت زمان پخت 12 تا 15
دقیقه. منتها توصیه اکید دارم که از این قانون پیروی کنید.
اجازه بدید بیسکویتها کاملا
سرد بشن و بعد با کمک یک چاقو زیر بیسکویتها بزنید و به راحتی از کاغذ جداشون
کنید.
ترجیحا بیسکویتها رو تازه
مصرف کنید چون اینطوری طعمش خیلی بهتره و اگر چیزی باقی موند در ظرف در بسته خارج
از یخچال نگهداری کنید. ولی اینقدر خوشمزه هست که بیشتر از یک روز دوام نیاره.
اصلا این بیسکویت با این
قیافه تو دل بروش عمرا مدت زیادی عمر کنه!
مشاهده میکنید که مغزش نرم و
نوتلاییه.
در صورت تمایل میتونید از
ابتدا بهش فندق یا گردو هم اضافه کنید ولی همینطوری ساده اش هم خیلی خوشمزه است.
بیسکویت نوتلای سریع و آسان تقدیم به شما. و البته به نقل از مهدی: "این بیسکویت نیست. این کوکی نوتلاه!".
بیسکویت نوتلای سریع و آسان تقدیم به شما. و البته به نقل از مهدی: "این بیسکویت نیست. این کوکی نوتلاه!".
لذت ببرید!
