سوالات متدوال

سلام عليكم؛

ما تصميم گرفتيم سالِ كاریِ جديد در كارگاه آشپزسازی رو، با يك اتفاق ميمون و مبارك آغاز كنيم؛ يعنی با تغييرات اساسي.

شايد اين جمله رو از خيلی‌‌ها شنيده باشيد: "سايت من واسه‌ام مثل بچه‌ام می‌مونه". دقيقا همين‌طوره. يعنی اون وقت، انرژي و مراقبتی كه براي اداره‌ی صحيح يك سايت صرف می‌شه، تا حدی مشابه نگهداری از يك بچه است.

روزی كه من تصميم به راه‌اندازی وبلاگ آشپزی‌ام گرفتم، يك هفته توی اينترنت جستجو كردم و متوجه شدم، "اكثرا" يك رسپی براي هر غذا وجود داره، اون هم فقط در حد چند خط مواد لازم و طرز تهيه و بعضاً هم بدون طرز تهیه. همه‌ی سايت‌ها و حتی وبلاگ‌ها فقط يك رسپی رو كپی و پيست كرده و در آخر هم اسم خودشون رو به عنوان خلق کننده‌ی اون رسپی نوشته بودند. من شيوه‌ای كه به اعتقاد خودم صحيح بود رو اجرا كردم؛ يعنی وارد كردن تجربياتم در رسپی‌ها، ثبت وقايع آشپزي، تصویربرداری مرحله به مرحله از رسپی‌ها، توصيف طعم و عطر غذاها و تلفيق رسپي با حواشی خانوادگي. در يك كلام: ايجاد سبكي خاص، كه چون از دل بر آمده بود بر دل می‌نشست. هدف من اين نبود كه تك باشم، بلکه هدف من اين بود كه "بنيان‌گذار" باشم و نیتم هم واقعاً "نیتِ خیرِ امرِ آموزش به صورت کارآمد" بود. به همین دلیل بود که انرژی زيادی روی هر كدوم از پست‌ها گذاشتم، به هدف اينكه سايرين هم اين سبك رو در پيش بگيرند. چون بهش معتقد بودم.

به دفعات دوستانم به من لينك سايت‌هايی رو نشون داده‌اند كه در اون‌ها بدون ذكر كوچك‌ترين نامی از منبع رسپی‌ها از مطالب سایت من كپي‌برداري شده بود. حتي از اون جالب‌تر اين‌كه، نويسنده با چه ذوق و شوقی در مورد خلق يك اثر بی‌بديل و كشف يك شيوه‌ی منحصر به فرد از سوی خودش نام برده بود. بارها ديدم كه از "كيك شربتی مامانم" -كه تا قبل از اين‌كه من روی اينترنت بذارمش، حتی مشابهش هم توی اينترنت وجود نداشت- توی اكثر سايت‌ها و وبلاگ‌های فارسي به عنوان رسپی انحصاری‌اشون (!!!) نام برده شده. يا در مورد خيلی از رسپی‌های ديگه‌ای كه قبل از ثبتشون در اينترنت، به خوبي جستجو كرده بودم و اطمينان كامل داشتم كه مشابهش هيچ‌جایی وجود نداره هم همین اتفاق می‌افتاد. یعنی به مدت كوتاهي بعد از روي آنتن رفتن اون پست‌ها، می شد عین همون رسپی رو در خيلي از وبلاگ‌های فارسي ديد. من هرگز ناراحت نشدم و نخواهم شد. من هرگز نمی‌گم "دارن از من تقليد می‌كنن". من انسان معتقدی هستم و به اعتقادات خودم ايمان دارم. من برای افرادی که اخلاق حرفه‌ای و نیز قانون نشر مطالب در فضای مجازی رو رعایت نکردن و نمی‌کنن متاسف شدم. يكی از مسائلی كه من خيلی روش تاكيد می‌كنم، اينه كه آدم بايد در طول حياتش برای جامعه‌اش تاثير‌گذار باشه. يكی از مواردی كه سال‌هاست باعث خوشحالی من شده اينه كه، من موفق شدم تاثير ويژه‌ای روی شيوه‌ی ارائه‌ی "دستورهاي آشپزی فارسي" بذارم.

امروز به خودم افتخار می‌كنم كه ديگه تنها سايت آشپزی با اين سَبك نيستم. به این‌که من باعث شدم فارسي‌زبانان گزينه‌های زيادی از غذاها و شيريني‌های مختلف رو در دسترس داشته باشند كه با سبك و سياق نوشتاري من انجام می‌شه.

هنوز هم مطابق با اعتقادات خودم می‌نويسم. مهم نيست كه چند نفر به من بگن: "چرا اين‌قدر عكس می‌ذاري، چند تا دونه واسه‌ی ما بسه". مهم نيست كه چند نفر بگن: "چرا اين‌قدر توضيح مي‌دی. اينا رو قبلا گفته بودی". مهم نيست كه چند نفر بگن: "اين چيزا رو آموزش نده. اونی كه ما می‌گيم و بهت ایده می‌دیم رو درست كن". مهم نیست چند نفر بیان از روی رسپی‌های من درست کنن و فقط عکس کار رو در وبلاگ خودشون بذارن و برای در اختیار گذاشتن رسپی های کپی برداری شده از مردم پول هم بگیرن!! دوستانی که از ابتدا با من همراه بودن متوجه شدن که من سبك آشپزی خودم رو دارم. به سبك خودم آشپزي می‌كنم و به سبك خودم می‌نويسم. همواره از كسانی كه از مطالبشون استفاده كردم نام می‌برم و به اين كارم هم افتخار می‌كنم. اين‌قدر اين‌كار رو انجام می‌دم تا ديگران هم ياد بگيرند و منبع و مرجع كارهاشون رو ذكر كنند. ممکنه من "يك نفر" باشم، اما تاثيرگذارم. ديگران هم ياد خواهند گرفت.

هميشه افراد سودجويي در همه‌ی جوامع وجود دارند كه سوء استفاده كردن از ديگران رو "زرنگي" مي‌دونند. من از روز اول با آگاهی کامل از اين موضوع كه نشر اطلاعات در اينترنت برابر با "سرقت مطالب" از سوي افراد سودجو هستش، كارم رو آغاز كردم. به این معنی که؛ سطح دسترسی‌های خوانندگان رو محدود نكرده، قابليت كليك راست رو بر نداشته و یا پست‌ها رو رمزدار نكردم. من از كيفيت كار خودم با ترس از اين‌كه ديگران با استفاده از علم من به شهرت و مال و مكنت می‌رسند، كم نمی‌كنم. الــــبته! البته اين افراد رو قلبا هیچ‌وقت نمی‌بخشم. آنها تا ابد مديون خواهند بود و حق الناس بر گردنشونه (البته اگر بدونند حق الناس یعنی چه؟!). اما با این حال حاضر نيستم از اعتقاداتم پايين بيام. من همه‌ی نكات ناگفته و فوت‌های كوزه گری‌ای رو كه در گرون‌ترين آموزشگاه‌ها هم گفته نمی‌شه رو به صورت "رايگان" در اختيار ديگران قرار دا‌دم. هيچ منتی هم بر احد الناسي ندارم و فقط به دنبال اجر اخروی (باقیات و صالحات) هستم. حالا چه اون دعای خيری كه به صورت مستقيم از خوانندگان سايت خودم بهم می‌رسه، چه اون دعای خيری كه به صورت غير مستقيم از سوی خوانندگان "سايت‌هايی كه از مطالب من كپی‌برداری و استفاده كردن" بهم می‌رسه. خداوند همه را به راه راست هدايت كند و امیدوارم شاهد روزی باشیم که حداقل حقوق متقابل همدیگر رو رعایت کنیم. شاید که در سایر شئون زندگی شخصی و اجتماعی‌امون هم مؤثر واقع بشه.

وقتی که سايت كوچيك و تعداد خواننده‌هاش هم كم باشه، مديريتش خيـــــلی آسونه. ولی وقتی حجم سايت زياد شد و در کنارش حجم مكاتبات و درخواست‌های خوانندگان هم بالا رفت، نياز به يك سيستم مديريت جديد خواهد بود. اگر به خاطر داشته باشيد، من در پست قبل براتون شرح دادم که ما چه مراحل وقت‌گیری رو برای خلق یک پست می‌گذرونیم.

من برای تهیه و نشر هر پست کلی برنامه ریزی می‌کنم، برای هر رسپی چندین روز وقت می‌ذارم. تمامی نکات و فوت و فن‌ها رو یادداشت می‌کنم و از مرحله به مرحله‌ی یک رسپی در حین کار به تعداد بسیار زیادی عکس می‌گیرم. فقط و فقط، به این علت که نکته‌ی مبهمی در رسپی‌ها باقی نمونه و افراد بتونن بدون مشکل یک رسپی رو اجرا کنن. اما با این وجود تعداد سوالات وارده در مورد رسپی‌ها روز به روز بیشتر می‌شه. علتش هم اینه که؛ یا پست‌هایی که من این‌قدر در نوشتنشون وسواس به خرج می‌دم، درست خونده نمی‌شن. یا عکس‌هایی که من از مرحله‌های یک رسپی با زحمت زیاد می‌گیرم، درست نگاه کرده نمی‌شن. یا قسمت کامنت‌ها درست و یا اصلا خوانده نمی‌شن و ... و این نهایت بی‌انصافی در حق نويسنده است.

با این وجود بخاطر پاینبدی به اهدافمون و لزومی که برای همفکری با خوانندگان محترم سایت می‌دیدیم، تصمیم گرفتیم برای هدفمندتر کردن مسیر آموزشی موجود یک سری تغییرات ساختاری در سایت ایجاد کنیم.

کارگاه آشپزسازی دقیقا همانند یک کارگاه آموزشیه كه با عدم حضور در يك جلسه از كلاسش، شما كلی از مطالب رو از دست می‌ديد. پس حضور دائم و مطالعه‌ی شخصی شما نقش به سزایی در پیشرفتتون داره. شما بايستی "تمامی" مطالب ارائه شده در سايت رو مطالعه كنيد. با عدم مطالعه‌ی هر كدوم از رسپی‌ها مقداری از نكات و فوت و فن‌هایی كه در اختیارتون قرار می‌دم رو ياد نخواهيد گرفت و عقب می‌مونید. پس حتما آرشیو موضوعی سايت رو كاملا مطالعه بفرماييد. در صورت عدم مطالعه‌ی کامل مطالب سایت، این انتظار رو نداشته باشید که کارهاتون بی‌نقص از آب در بیان و یا من رسپی‌ها رو جویده‌تر از اینی که ارائه می‌دم، تنظیم کنم. شما برای رفتن به یک کلاس آموزشی جدا از هزینه‌های هنگفتی که باید پرداخت کنید، باید زمانی رو هم برای حضور در اون کلاس بذارید. یعنی زمان مسیر منزل تا کلاس، زمان حضور در کلاس و در آخر زمان مسیر برگشت به منزل. اما شما در کارگاه آشپزسازی روزانه بدون اتلاف وقت و هزینه به متنوع‌ترین رسپی‌ها به صورت رايگان دسترسی دارید. پس انتظار زیادی نیست که خودتون هم برای برطرف کردن اشکالاتتون قدمی بردارید و مطالعه‌اتون از مطالب سایت رو بیشتر کنید.

یکی از قوانین جدید کارگاه آشپزسازی اینه که ما براي هر پست، "سه ماه" مهلت سوال كردن در نظر گرفته‌ایم. يعنی دوستان کلی فرصت دارند كه روی هر رسپی كار كرده و تجربه كسب كنند و ابهامات خودشون رو در مورد اون پست برطرف کنند. پس از گذشت سه ماه از تاريخ پست شدن يك رسپی، با توجه به دقت زیاد من در نوشتن متن یک رسپی و تعداد زیاد عکس‌ها برای کمک مضاعف به افراد و بخش اضافه شده‌ی جدید سایت، یعنی "سوالات متداول" که من و مرواريد عزيز زمان بسیاری رو برای تدوين‌اش صرف کردیم، عملا دیگه سوالی باقی نمی‌مونه. كما اين‌كه تجربه ثابت كرده حتي بعد از يك هفته هم ديگه سوالات تكراری می‌شن.

به اين ترتيب براي رسپی‌هايی كه از تاريخ پست شدنشون بيش از سه ماه گذشته باشه، "تنها" كامنت‌های تجربيات و عکس‌های دوستان در مورد اون پست و رسپی ثبت خواهد گرديد. خواهش می‌كنم از پرسيدن سوال –در خصوص اين رسپی‌ها- در اون پست و در هر جای دیگر سایت جدا خودداری فرماييد.

توصیه‌ی اکیدم به همه‌ی دوستان اینه که وقتی قراره یکی از رسپی‌های سایت رو تهیه کنید، بدون در نظر گرفتن این که شما اون رسپی رو قبلا خونده‌اید، دوباره متن اون رسپی رو با "دقت زیاد" بخونید. به غلظت، سفتی و شلی مايه‌ها و خميرها در عكس‌ها دقت كنيد. سپس قسمت كامنت‌ها و سوالاتی كه پرسيده شده رو مطالعه كنيد و از تجربيات ساير اعضاي كارگاه در مورد اون غذا مطلع بشيد. سپس اگر هنوز نكته‌ی مبهمی در ذهن شما باقي بود، به صفحه‌ی سوالات متداول مراجعه كرده و پاسخ سوال خود را دريافت كنيد. اغلب سوالاتی كه در قسمت كامنت‌ها پرسيده می‌شه، دليل كم‌لطفی يا كم‌توجهی خوانندگان به مطالب ارائه شده است. از گزینه‌ی جستجوی سایت هم غافل نباشید. در کنار جستجوی سایت، "جستجوی شخصی خودتون" در اینترنت هم خیلی مهمه و در اکثر مواقع می‌شه جواب سوالات رو با یک جستجوی بسیار جزئی پیدا کرد. اگر در هر کدوم از این قسمت‌ها جوابی برای سوال خودتون پیدا نکردید، بعد می‌تونید سوال خودتون رو "فقط" در مورد پست‌هایی که هنوز سه ماه از تاریخ نشرشون نمی‌گذره، در مبحث خودش مطرح کنید.

تمامی قوانین و روال جدید سایت برای راحت‌تر کردن کار ما و شما است؛ برای این‌که "ما" بتونیم در کنار زندگی شخصی و علایقمون، قدم مثبتی در رنگین‌تر کردن سفره‌های شما برداریم و "شما" هم بتونید بدون اتلاف وقت، به اجرای رسپی‌ها بپردازید. صد البته ما مثل سابق منتظر کامنت‌های پر انرژی شما هستیم. قوانین جدید سایت، مربوط به سوالاتی هستند که در مورد رسپی‌ها پیش می‌یان.

دوستان عنایت داشته باشند که همه‌ی کامنت‌ها توسط ما خونده می‌شن. مطمئن باشید هیچ کامنتی بدون اطلاع من پاک نمی‌شه و اگر هم کامنتی ثبت نشه، دلیلش "مغايرت با قوانین سایت" بودنشه.

همين‌طور كه گفتم هفته‌ها برای تدوين اين سوال‌ها و جواب‌ها زمان صرف شده و این پست‌ها در آینده مرتب از سوی ما آپدیت خواهند شد. از تمامی دوستان تقاضا می‌كنم اين مطالب رو حتما به صورت "كامل" مطالعه بفرمايند. حتی شما استاد گرامي!