من استعداد چاقي خيلي بالايي دارم. يعني سوخت و ساز بدنم منفيه. دقيقا هيچي نميسوزونه و همه كالري ها رو تبديل به چربي كرده و واسه روز مبادا ذخيره ميكنه! به همين دليل من يه رژيم غذايي دائمي دارم. و ورزش خيلي زياد. با اين شيوه خودم رو در حد اسكلت نگهداشتم.
كي بود گفت: "پس اين همه شيريني و غذا رو كي ميخوره؟"... كي بود؟ زود خودشو جمع و جور كنه كه الان كتك ميخوره!
نه من و نه آقاي شوهر؛ هيچكدوم به خودمون اجازه نميديم از اين اشتباهات مرتكب شيم. من هر چي درست ميكنم (نميتونم هم درست نكنم. آخه بيماري شيريني درست كردن دارم!) سريع ردش ميكنم بره. يه جوري شوهرش ميدم كه تو خونه نمونه. آخه اگه بمونه نميترشه... توسط خودم خورده ميشه. خوشبختانه آدمش هم دور و برم زياده. كلي هم دعام ميكنن. پس از اين لحاظ ما هيچ مشكلي نداريم و گرمي هم اضافه وزن ندارم.
حالا فقط يه مشكل پيش مياد. قبلا هم بارها و بارها شنيديد. نقطه ضعفم روي دو مورده كه هر چقدر هم به خودم فشار ميارم نميتونم اصلاحش كنم. شكلات و چيزكيك! اين دو مورد اگه تو خونه موجود باشه ديگه محاله با كسي تقسيمش كنم. هرگز. حتي آقاي شوهر... كه البته برعكس من هيچ اعتيادي به هيچي نداره (خوش به حالش). من اگه چيزي با شكلات درست كنم... ميرم تو كمد قايم ميشم در رو قفل ميكنم و تا تمومش نكنم بيرون نميام. حالا هي شما از من كيك شكلاتي درخواست كنيد... اگه خپل شدم و از تو كمد بيرون نيومدم خونم ميافته گردنتون ها!
چيزكيك هم كه قربونش برم اينقدر خوشمزه است كه واسه ام مهم نيست چقدر كالري داره. دو ساعت دوچرخه ... سه ساعت تردميل... 1 ساعت دراز نشست... بيست دقيقه دو.... همه رو به جون ميخرم ولي از چيزكيك عزيزم نميگذرم. ( اينا رو كه گفتم همه رو انجام ميدم ها. يه وقت فكر نكنيد شوخي ميكنم. من واقعا اينقدر ورزش ميكنم تا خوش تيپ بمونم. سخته ولي ارزشش رو داره. آي حال ميده كمر باريك باشي! اونايي كه در آرزوشن درك ميكنن من چي ميگم)
همه اينا رو گفتم كه توجيهي باشه واسه اين جمله:
"هر معتادي كه مثل من عاشق شكلات و چيزكيكه؛ اگه اين چيزكيك رو درست نكنه هم به شكلات هم به چيزكيك خيانت كرده!"
همين. گفتمش. خلاص.
براي كراست:
پودر بيسكويت كاكائويي 1 ليوان
پودر كاكائو 2 ق غ
كره 60 گرم
براي فيلينگ:
پنير خامه اي 400 گرم
شير عسلي 400 گرم
تخم مرغ 2 عدد
وانيل 1 ق چ
چيپس شكلات 1 ليوان
آرد 1 ق غ
براي شروع بيسكويتتون رو پودرش كنيد. با كاكائو و كره مذاب خميريش كنيد. كاكائو رو حتما توی پودر بیسکویت الك كنيد و ديگه سفارش نميكنم كه كاكائوتون جنسش عالي باشه.
طبق معمول همه چيزكيكها... ما به قالب كمربندي نياز داريم. اما يه مژده با اونهايي كه قالب كمربندي ندارن بدم... اين يكي رو ميشه توي قالب عادي هم درست كرد چون كيك حساسي نيست. حتي توي كيك پز و پلوپز هم ميشه درستش كرد. من خودم اين كار رو نكردم ولي ميشه. فقط يه مورد هستش... ببينيد اين كيك در نهايت بعد از اينكه توي يخچال رفت خود به خود از ديواره قالب فاصله ميگيره ولي نكته اش اينجاست كه بايد يه اسلايس توي خود قالب ازش جدا كنيد بعد راحت زيرش بزنيد و بقيه كيك رو يه تيكه بيرون بياريد. ميشه... فقط بايد تسلط داشته باشيد.
خمير رو كف قالب پهن ميكنيم. فقط كفش. ميخوايم لبه اش "پنيري" ديده بشه.
كراست رو ميذاريم توي فريزر و ميريم سراغ فيلينگ.
فر رو روي درجه 350 فارنهايت 180 سانتيگراد قرار ميديم.
براي فيلينگ... هي من ميگم اين چيزكيكه يه چيز ديگه است بگيد نه! آره داداش توش شكر نداره... شير عسلي داره! يام يام! چه شود؟!
پنير و شير عسلي رو خوب ميزنيم.
تخم مرغ و وانيل رو هم اضافه ميكنيم. و خوب هم مزنيم.
نصف چيپس شكلات رو با آرد قاطي ميكنيم ( اين باعث ميشه كه چيپسها به كف كيك سقوط نكنن) و نصفش رو ميريزيم توي فيلينگ و نصفش رو ميذاريم كنار.
فيلينگ رو روي كراست ميريزيم. من قالب كيك رو گذاشتمش توي سيني فر واسه محكم كاري. البته چيزي بيرون نميريزه چون كراست، لبه هاي قالب رو پوشونده ولي خب كار از محكم كاري عيب نميكنه.
آب جوش هم نميخواد. واسه همين ميگم توي كيك پز هم ميشه درستش كرد.
ميذاريمش توي فر. بعد از 5 دقيقه بيرونش مياريم و اون يك چهارم چيپس شكلات آردي شده رو (بدون آردش) ميپاشيم روي كيك ( اين باعث ميشه كه چيپسها وسط كيك بمونن). دوباره كيك رو ميذاريم توي فر.
بعد از 25 دقيقه باز از فر خارجش كرده و بقيه چيپس شكلاتها رو ميپاشيم روي كيك ( اين باعث ميشه كه روي كيك چيپسهاي نيمه مذاب ديده شه و خوشگلش ميكنه). باز ميذاريم توي فر به مدت ده دقيقه. البته لازم نيست توضيح بدم كه دماي فر بايد دقيقا همون 180 باشه. اگه فرتون استاندارد نيست بايد دماش رو كم كنيد و زمانش رو زياد. وگرنه كراست ميسوزه. اگه هم دماي فرتون به اندازه كافي گرم نباشه وسط كيك خام ميمونه. خلاصه فر خيلي مهمه كه دماش 180 باشه. نباشه نميشه. بعدشم چيزكيك خيلي كيك حساسيه. درسته كه گفتم اين مدل چيزكيك به حساسي مدلهاي ديگه اش نيست. ولي كلا چيزكيكها حساسن. فقط در صورتي كه در ساختن كيكها تبحر داريد دست به ساختن چيزكيك بزنيد. جدي ميگم.
حالا باهاش خداحافظي ميكنيم تا فرداش! آره ديگه...ميره توي يخچال. عجله مجله هم نداريم. اگه خيلي بي طاقتيد بهتره قبل از خواب درستش كنيد كه فرداش، صبح زيباتون رو با "چاكلت چيپ چيزكيك" شروع كنيد!
جالبه بدونيد كه بعد از ساعتها توي يخچال موندن... خودش كمي جمع ميشه و كامل از ديواره اش جدا ميشه. اگه قالب كمربندي داريد كه هيچي در غير اين صورت همينطور كه گفتم بايد اول يه برش بزنيد و اون رو كه بيرون آورديد... راحت بقيه كيك رو هم خارج كنيد.
اين عكس رو كه ميبينيد دلتون ضعف نميره؟! من كه به زور جلو خودمو گرفتم كه نرم تو مانيتور!
معتادان عزيز... كيك شما آماده است. فقط حالا بايد صبر كنيد خونه خلوت شه... يا اينكه بريد تو كمد!
بي تعارف ميگم... به عنوان كسي كه موفق شده مقدار زيادي وزن كم كنه و با موفقيت سالها تو وزن مورد علاقه اش باقي بمونه... با رژيم گرفتن خشك و خالي هرگز به هيچ جا نميرسيد. بايد ورزش كنيد. خيلي خيلي زياد. دقيقا هر روز! اينطوري ميشه از زندگي لذت كافي رو برد. با چيزكيك... با شكلات!
چيزكيك چيپس شكلات منتظر شماست... به اعتقاداتتون پشت نكنيد!
